Bizitza?

miel a. elustondo

Esadazue nolakoa den arbola.
Esadazue ibaiaren kantua
txoriz betetzen denean.

Hitz egidazue itsasoaz, hitz egidazue
mendiaren usain zabalaz,
izarrez, haizeaz.
Esadazue zeruertz bat
sarrailarik eta giltzarik gabekoa,
behartsu baten txabola bezalakoa.

Esadazue nolakoa den
emakume baten musua. Emadazue
maitasunaren izena, ez dut gogoratzen.

Gauak, oraindik ere, ilargipean pasioz dardaraka
maiteminduez perfumatzen al dira?

Edo hilobi hau baizik ez da geratzen,
sarraila baten argia
eta nire harri zabalen kantua?

Hogeita bi urte… Oraintxe, gauzen dimentsioa
ahazten ari naiz,
haien kolorea, haien usaina… Iritzira
idazten dut: “itsasoa”, “mendia”…
“Basoa” esaten dut baina galdua dut
arbolaren geometria.

Hitz egin aldera hitz egiten dut, urteek
ezabatu zizkidaten kontuen gainean…

Ez dut segitzerik,
funtzionarioaren pausoak entzuten ditut.

Marcos Ana
Francoren garaian hogeita hiru urte kartzelan egindako presoa