Bakartxo Arrizabalaga Labrousse
Maiatzaren lehena, gosaltzen ari, irratia lagun: «Litérature et vitesse»
Obra baten pasartetxo bat irakurri digute. Virginia Wolf etorri zait gogora.
«Après avoir écouté un extrait de «Mrs Dalloway» de Virginia Wolf…»
Inondik ere ez nuen pentsatuko zalutasunaz mintzatzeko Virginia Wolf balia zitekeenik; hartara, ez nuen, inolaz ere, haren testurik espero; pasartea llabur zen, zein obratakoa izan zitekeen erreferentziarik gabekoa. Estiloa zen, hor, sotilki, Virginiaren ekarle; horretan dut ezagutu, bai, Virginia Wolf; hitzak hautatzeko eta elkar lotzeko manera batek iratzarri dit burmuinetako txoko batetan gordea dudan ene Virginia Wolf hori.
Frantsesa ez zen Virginia Wolfen obraren hizkuntza; frantsesa ez da nire lehen hizkuntza. Ez dut Virginia Wolfen libururik frantsesez irakurri. Virginia Wolf jalgi zait, halere, burmuinetako txokoren batetik, deblauki, ustegabean: itzulpena ez da ezinezko, itzulpena magia da.
Norbaitek egin lana da. Gora Marie-Claire Pasquier! Maiatzaren lehena da.
Gora eta viva zure poztasuna, Bakartxo. Gu ere pozten gaituzu.