Oskar Arana Ibabe
Abiatu naiz ikertzera ea zein den egokiena objeto del contrato emateko baliatu izan ditugun kontratuaren xede, kontratuaren gai, kontratuaren helburu eta kontratuaren objektu ordainen artean, ustez eta inkoherentziaz jokatzen genuela.
Eta ondorioa atera dut polisemia bitxi baten aurrean gaudela.
Hara zergatik:
Kontratuen teoriara jotzen badugu, eta kontratuaren objektua zer den definitu behar badugu, Deustuko Unibertsitatearen Betebehar eta kontratuei buruzko zuzenbidea [1] liburuan aipamen hau aurkituko dugu.
«Kontratuaren objektuaz ari dira KZren 1271 eta 1273. artikuluak. Horien arabera, gauzak eta zerbitzuak izan daitezke kontratuaren objektu. Horrek berez ekartzen digu gogora aurreko gaietan prestazioaren objektuari buruz azaldutakoa. KZren 1261. art.aren arabera, materiazko errealitateak eta errealitate juridikoak kontratuaren objektutzat har daitezke, baldin eta errealitate horien gainekoak badira kontratua bera eta horrek alderdiei eratxikitzen dizkien betebeharrak. Horrela definituz gero, kontratuaren objektua eta prestazioaren objektua (hau da, betebeharren muina) bat datoz.»
Horiekin bat letorke frantsesezko definizio hauetako lehena[2]:
«Objet du contrat:
a) En un sens matériel, la chose relativement à laquelle le contrat est conclu (en ce sens la vente et le bail d’un immeuble on le même objet).
b) En un sens technique, l’ensemble des droits et des obligations que le contrat est destiné à faire naître (en ce sens, la vente a pour objet de transférer al propriété d’un bien moyennant le paiement du prix convenu, le bail de conférer l’usage d’un bien moyennant le versement d’un loyer).»
Lehenbiziko definizioari, objektu legokioke. Bigarrenari, xede ez legokioke gaizki.
Eta, hala, bai objektu bai xede izango genituzke ordain egokiak, zein mailatan ari garen.
Sektore publiko Kontratuen Legea itzuli genuenean, lehen maila horri zegozkion aipamen gehienak:
| Artículo 26. Contenido mínimo del contrato. | 26. artikulua. Kontratuaren gutxieneko edukia. |
| 1. Salvo que ya se encuentren recogidas en los pliegos, los contratos que celebren los entes, organismos y entidades del sector público deben incluir, necesariamente, las siguientes menciones: | 1. Sektore publikoko ente, organismo eta erakundeek egiten dituzten kontratuek aipamen hauek jaso behar dituzte nahitaez, pleguetan azaltzen ez badira: |
| a) La identificación de las partes. | a) Alderdien identifikazioa. |
| b) La acreditación de la capacidad de los firmantes para suscribir el contrato. | b) Alderdiek kontratua izenpetzeko duten gaitasunaren egiaztapena. |
| c) Definición del objeto del contrato. | c) Kontratuaren objektuaren definizioa. |
| d) Referencia a la legislación aplicable al contrato. | d) Kontratuari aplikatzekoa zaion legediaren aipamena egitea. |
| e) La enumeración de los documentos que integran el contrato. | e) Kontratua osatzen duten dokumentuen zerrenda zenbakitua. |
| Si así se expresa en el contrato, esta enumeración podrá estar jerarquizada, ordenándose según el orden de prioridad acordado por las partes, en cuyo supuesto, y salvo caso de error manifiesto, el orden pactado se utilizará para determinar la prevalencia respectiva, en caso de que existan contradicciones entre diversos documentos. | Kontratuan hala adieraziz gero, adierazpen hori hierarkizatua izan daiteke, alderdiek erabakitako lehentasun-hurrenkeraren arabera; horrelakoetan, ageriko akatsik ezean, hitzartutako hurrenkera erabiliko da dokumentuen artean kontraesanak daudenean bakoitzari dagokion prebalentzia zehazteko. |
| Objeto, precio y cuantía del contrato. | Kontratuaren objektua, prezioa eta zenbatekoa. |
| En el caso de que una parte de la prestación objeto del contrato tenga que ser realizada por empresas especializadas que cuenten con una determinada habilitación o autorización profesional, la clasificación en el grupo correspondiente a esa especialización, en caso de ser exigida, podrá suplirse por el compromiso del empresario de subcontratar la ejecución de esta porción con otros empresarios que dispongan de la habilitación y, en su caso, clasificación necesarias, siempre que el importe de la parte que debe ser ejecutada por éstos no exceda del 50 por 100 del precio del contrato. | Kontratuaren objektu den prestazioaren zati bat gaikuntza edo lanbide-baimen jakin bat behar duten enpresa espezializatuek egin behar badute eta sailkapena eskatzen bada, espezializazio horri dagokion taldean sailkatuta egon ordez, enpresaburuak konpromisoa har dezake zati hori azpikontratatzeko eta, beraz, beharrezko gaikuntza eta, hala badagokio, sailkapena duten beste enpresaburu batzuen esku uzteko, baina enpresaburu horiek gauzatu beharreko zatiak kontratuaren prezioaren 100eko 50 gainditzen ez badu bakar-bakarrik. |
| Artículo 86. Objeto del contrato. | 86. artikulua. Kontratuaren objektua. |
| 1. El objeto de los contratos del sector público deberá ser determinado. | 1. Sektore publikoko kontratuen objektuak zehatza izan behar du. |
| 2. No podrá fraccionarse un contrato con la finalidad de disminuir la cuantía del mismo y eludir así los requisitos de publicidad o los relativos al procedimiento de adjudicación que correspondan. | 2. Ezin dira kontratuak zatitu beren zenbatekoa gutxitzeko, publizitate-baldintzak edota esleipen-prozedurari dagozkionak saihestearren. |
| 3. Cuando el objeto del contrato admita fraccionamiento y así se justifique debidamente en el expediente, podrá preverse la realización independiente de cada una de sus partes mediante su división en lotes, siempre que éstos sean susceptibles de utilización o aprovechamiento separado y constituyan una unidad funcional, o así lo exija la naturaleza del objeto. | 3. Kontratuaren objektua zatitu ahal denean, eta espedientean behar bezala justifikatzen bada, zati bakoitza banan-banan gauzatzea aurreikus daiteke, kontratua lotetan zatituz, betiere loteok bereiz erabili edo aprobetxatzeko modukoak badira eta unitate funtzionala osatzen badute, edo objektuaren ezaugarriek hala egitea eskatzen badute. |
Baina, beste testu batzuetan, ez zen horrela itzuli:
| Período exacto durante el cual podrá ejercerse el derecho objeto del contrato y, si es necesario, su duración: | Kontratuaren xede den eskubidea baliatu ahal izango den denbora‑tarte zehatza, eta beharrezkoa izanez gero, haren iraupena: |
Lege horretan bertan, finalidad del contrato eman beharra ere suertatu zen, kontratuaren objektuaz besteko kontzeptu gisa.
| Descripción de la finalidad del contrato. | Kontratuaren xedearen deskribapena. |
Baina, gero, lege horiek aplikatuz egiten diren kontratuetan, objeto del contrato ematen dugunean, kontratuaren xede ematen dugu maiz, frantsesezko hiztegi horretako bigarren definizioaren arabera.
b) En un sens technique, l’ensemble des droits et des obligations que le contrat est destiné à faire naître (en ce sens, la vente a pour objet de transférer al propriété d’un bien moyennant le paiement du prix convenu, le bail de conférer l’usage d’un bien moyennant le versement d’un loyer).
Ez dakit polisemia deitu behar ote zaion horri, estu hartuta bai agian, baina oso gertu dauden adierak dira. Horregatik, ahalegin ttiki hori egitera abiaturik, ondorio ttiki hau atera dut, alegia, bereizi egin behar dugula «objeto del contrato» darabilgunean zein mailatan darabilgun, ez xede ez objektu ez direlarik baztertu beharreko ordainak. Ezingo genuke kontratuen teoriako definizio horren araberako kontzeptua xederekin eman; bestaldera, aldiz, frantsesezko bigarren definizio horren araberako kontzeptua ezingo genuke euskaraz objekturekin eman, eta horregatik behar dugu xede.
Testu juridikoak eta administratiboak itzultzen ari naizeneko zalantza bat argitzeko ahalegintxoa besterik ez duzue hau.